آیا قانون برای اجرا کردن است یا تزئین پیمان نامه هاست که فقط به درد محافل رسمی بین المللی می خورد؟  چه کسی را گول می زنیم؟  

بهنام زارع هم اعدام شد . امسال چه خبر است؟! او پنجمی است در سال ۸۷. چشمهای آبی اش هنوز بچگی می کر د.   
  دعوا بهنام و مهرداد سر کفتربازی بود. مهرداد بزرگتر و بهنام کوچکتر.  دعوا که شروع شد، بهنام که کوچکتر بود و پیاده زودتر جنبید، مبادا که از مهرداد بخورد. مهرداد جا     خالی داد، اما گردنش جای دست را گرفت. بچه ها ما در خیابان چه می کنند؟ چقدر خبر داریم که در جیب آنها چیست؟ چاقو؟ تبرزین؟! تیغ؟ …  بهنام خیلی بچه بود. بچه   های ما برای بچگی کردن تفریحشان چیست؟ کتاب دستشان می دهیم؟ پارک؟ سینما؟ ورزش؟  چه کسی برای آنها تصمیم می گیرد؟ چقدر حق انتخاب دارند؟ چقدر امکان انتخاب برایشان فراهم است؟ کفتر بازی در محله بهنام و مهرداد، از مهمترین تفریح های به هاست. و می دانیم که کفتربازی چقئر دعوا در پی دارد؟ بزن بزن؟ بکش بکش؟! کجا کسی برای بهنام ، انتخاب بهتری مهیا کرده بود؟ او اول دبیرستان بود. شروع نوجوانی و غرور و سرمستی. سه سال زندان ماند و امروز صبح حکمش اجرا شد قانونی که قرار نیست به کار بیاید ؟ از ما چه می خواهد؟ چرا از کنوانسیون حقوق کودک امضایمان را پس نمی گیریم؟! قانون آیا برای اجرا کردن است یا تزئین پیمان نامه هاست که فقط به درد محافل رسمی بین المللی می خورد؟

چه کسی را گول می زنیم؟

  CLICKصدای بهنام زارع قبل از مرگ