رضا علی نژاد نوجوانی است که در هنگام دفاع از جان خود که متوقف به قتل مرحوم اسماعیل درودی گردید 17 سال بیش نداشت او شش سال است که در زندان عادل آباد شیراز در حبس به سر می برد در حال حاضر 21 سال سن دارد و با استیذان از جانب ریئس قوه قضاییه به زودی به پای چوبه دار خواهد رفت. پس از بهمن سلیمیان، رحیم احمدی، امیر امرالهی، محمدرضا حدادی، بهند شجاعی و محمد فدایی، رضا علی نژاد هفتمین محکوم به قصاصی است که حکم اعدامش توسط ریاست قوه قضاییه تنقیذ شده است.
در ساعت 20:30 دقیقه مورخ 5/10/1381 رضا به همراه دوستش به نام هادی عابدینی در پیاده روی بلوار امام زاده حسن شهرستان فسا پس از خریدن سمبوسه ، مشغول خوردن آن بودند که دو نفر( مقتول و محمد فیروزی ) به سمت آنها آمده ، و با استفاده از الفاظ نا متعارف و دور از ادب ، زمینه یک درگیری را فراهم می کنند این دو از زیر لباس خود لانچیکویی که یک نوع وسیله خطرناک رزمی است خارج کرده و به بدن رضا و هادی ضرب و شتم وارد می کنند در این حین چون رضا جان خود و دوستش را در خطر می دید کاردی که گاهی اوقات همراهش بود از جیب خود خارج کرده و بی آنکه قصد وارد آوردن ضربه ای به بدن مقتول داشته باشد برای دفاع از خود به سمت جلو می برد و با دست چپ از سر و صورت خود در مقابل ضربات وسیله رزمی محافظت می نماید و در نهایت با شدت درگیری کارد به گردن ، مقتول اصابت کرده و او را از پای می اندازد.
تحقیقات مفصلی در خصوص این پرونده با دستورات مرجع قضایی توسط اداره آگاهی صورت می پذیرد و در نهایت محزر و مسلم می گردد که :
اولا – محمد فیروزی دوست و همراه مقتول در تمام مراحل دادرسی اقرار نموده که شروع کننده نزاع و درگیری مقتول بوده ، که با وسیله لانچیکو به طرف رضا و هادی هجوم آورده است به گونه ای که رضا مجبور می شود در مقابل جان خود و دوستش عکس العمل نشان دهد . مسلما در چنین شرایطی راه فراری وجود نداشت تا این دو بتوانند از این درگیری بگریزند چرا که دو نفر با لانچیکو ، مضروبین را در محاصره خود قرار داده بودند و اجازه خروج به آنها نمی دادند مضافا به اینکه رضا از ناحیه سر به وسیله لانچیکویی که در دست مقتول بود به شدت مجروح می گردد .
ثانیا – آقای غلامحسین چهره نگار که شاهد ماجرا بود مراتب درگیری را به طور کامل بیان نموده اند به گونه ای که هیچ جای شک و شبهه ای بر اینکه قتل مرحوم درودی متوقف بر دفاع مشروع بوده ، باقی نمی گذارد.
3 – با وجود دلایل متقن و مبرهن در این پرونده بر دفاع مشروع و اینکه متهم هیچگونه سوءنیتی بر ارتکاب قتل نداشت و مهمتر اینکه سن قانونی وی در زمان قتل 17 سال بود ، شعبه ششم دادگاه شهرستان فسا حکم به محکومیت وی به قصاص نفس ( اعدام ) صادر مینماید این حکم توسط وکیل متهم مورد درخواست تجدیدنظر قرار گرفته و با ارجاع پرونده به شعبه ششم دیوانعالی کشور ، قضات شعبه با این استدلال که : « … بین طرفین دعوا سابقه خصومت و دشمنی نبوده و اقدام کننده دعوا و نزاع ، مقتول و فرد همراهش بودند که با لانچیکو آقای رضا علی نژاد و همراهش را مورد حمله قرار داده و نامبرده را از ناحیه سر (پیشانی) با وسیله مذکور که وسیله خطرناکی است مجروح و خونی نموده و نامبرده (رضا علی نژاد) مدعی است به خاطر دفاع از خون خود که از ناحیه مقتول در معرض خطر قرار گرفته اقدام به پرت کردن کارت آشپزخانه ای که همراهش بوده نموده و تصادفا به ناحیه گردن مقتول اصابت و موجب مرگ او گردیده به نظر می رسد مدافعات محکوم به قصاص مقرون به صواب می باشد … » حکم صادره را نقص و پرونده را برای رسیدگی به شعبه دیگری ارجاع می نمایند .
4 – پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه 101 دادگاه جزایی شهرستان فسا ارسال می گردد و آن شعبه به این استناد که متهم می توانسته از صحنه درگیری فرار کند مجدد او را به قصاص نفس محکوم می نماید این در حالی است که دلایل و شواهد موجود در پرونده موید آن است که رضا و هادی نمی توانستند از صحنه در گیری فرار کنند .به هر تقدیر با اعتراض رضا پرونده به دیوانعالی کشور ارجاع می گردد و قضات هیات عمومی دیوانعالی کشور بدون در نظر گرفتن واقعیت های موجود در پرونده حکم به قصاص نفس رضا علی نژاد صادر می نمایند .
پس از قطعیشدن حکم قصاص رضا، پرونده به اجرای احکام ارسال می شود دادیار اجرای حکام نیز در اجرای ماده 205 قانون مجازت اسلامی پرونده را به نظر ریاست محترم قوه قضاییه می رساند که چند روز گذشته ریاست محترم قوه قضاییه، حکم صادره را تنفیذ و رضا رادر آستانه مرگ قرار می دهند.
در صورتی که ریاست محترم قوه قضاییه با توجه به ایرادات موجود در پرونده حکم صادره را متوقف ننمایند و یا اولیاء دم رضایت خود را اعلام کنند در آینده ای نزدیک رضا به پای چوبه دار رفته و جانش از بدن جدا می گردد این در حالی است که ایران تنها کشوری است که بیشترین آمار اعدام اطفال زیر 18 سال را به خود اختصاص داده است.
http://www.mostafaei.blogfa.com/post-85.aspx