ایران به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته است و متعهد به رعایت مفاد آن در قوانین کشور است… با این حال برخی قوانین کشور با مفاد این کنوانسیون تطابق ندارند.
بر اساس قوانین مدنی ایران، سن مسوولیت کیفری برای دختران ۹ سال تمام قمری (به عبارتی ۸ سال و اندی خورشیدی) و برای پسران ۱۵سال قمری است و دختری که حتی تا سال ها بعد حق افتتاح حساب بانکی برای خودش را نیز ندارد ؛ ناگهان همچون انسان های عاقل و بالغ باید مسوولیت جرایم خود را بپذیرد.
مصداق عینی این قانون «صغری نجف پور» زندانی یی است که در کودکی به اعدام محکوم شده است. دختری که مددکاران بند نسوان زندان رشت او را که قدیمی ترین زندانی این بند است با چشم های سبز و موهای لخت و چشمان وحشت زده اش می شناسند. صغری در سن ۹ سالگی به عنوان خدمتکار به خانه یک دکتر رفت و چند سال بعد بنا به آنچه بارها اعلام کرده است، بی آنکه هیچ نقشی در ماجرای هولناکی که به مرگ کودک ۹ساله خانواده منجر می شود، داشته باشد، به عنوان متهم به قتل بازداشت می شود.
بقیه ماجرا را می توان حدس زد… صغری بنا به شرایطی که در آن قرار داشت به جرم به قول خود ناکرده اش اعتراف کرد.
این در حالی بود که حالا شرح واقعه هم تغییر کرده بود و این گونه بیان شد که صغری با پسری دوست بوده و او را به خانه آورده و کودک شاهد ماجرا را آن پسر کشته است؛ این طور بیشتر با عقل جور در می آید که مرد بالغی، پسر ۹-۸ ساله را کشته باشد تا دخترک ریزنقش لاغر ۱۳ ساله خدمتکار ، دیگر کاری هم به این نداشته باشیم که چرا صغری تا سال های سال نامی از آن پسر نبرد؟ احتمالاً پاسخ قضات این است که حتماً دخترک آنقدر عاشق آن پسر بوده که نخواسته از او یاد کند، نه اینکه این پسر وجود خارجی نداشته است.
آن کودک زیبای ۱۳ساله، ۱۷سال را در انتظار اعدام به سر برده است. یک بار به پای چوبه دار رفته است؛ دندان هایش ریخته؛ داروهای قوی اعصاب می خورد؛ چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته است. او حالا زن ۳۰ساله یی است با دستانی که می لرزد… و مشت مشت دارو می خورد… زنی که چه خوب میان صدف و شقایق دخترکان خیابان خواب به حبس افتاده شده… ،
دخترک عروسک وار دیروز از ۹ سالگی اش می گوید که در ازای گونی برنجی به خدمتکاری خانه «آقای دکتر» فرستادندش ،… و صغری کودک ۹ ساله، با چشمان سبز یشمی و موهای لخت مشکی و قد و قواره کودکانه اش در خانه دکتر مانده بود تا در ۱۳ سالگی به جرم نکرده قتل پسر ۸ ساله خانواده به اعدام محکوم شود ،
اما مدتی است که کورسوی امیدی تابیده است. او که اکنون موکل یکی از وکلای فعال در مسائل زنان است بی آنکه حکمش شکسته شده باشد قرار وثیقه ۳۰ میلیونی برایش صادر شده است و ناتوان از پرداخت آن در زندان روزهای زندگی را سر می کند.